Meditatie en afleiding
Iedereen die mediteert heeft er wel eens mee te maken. Namelijk dat je wordt afgeleid tijdens je meditatie. Bij iedere meditatie les die je volgt wordt er dan aangegeven: Merk het afdwalen op en keer weer vriendelijk en liefdevol terug naar je ademhaling. En oordeel niet over de afleiding. Klinkt logisch toch want je bent immers aan het mediteren. En volgens de regels focus je dan op het hier en nu en het simpelweg zijn. Dit door je volledig te concentreren op je adem.
Je geest zal toch keer op keer proberen om je van je focus af te leiden. Maar wat is de reden dat je geest dit dan doet, want mediteren is juist goed voor je. Mediteren helpt je “ont-stressen” en het geeft je een innerlijk rust, enzovoort.
Je geest wil die rust eigenlijk helemaal niet. Omdat hem dat niet is geleerd. Hem is geleerd altijd aan te staan. Altijd bezig te zijn met het een of ander. Je geest vindt het ook geweldig dat veel zaken automatisch gaan, zoals lopen, eten, drinken en ga zo maar door. Jij en hij hoeven zich daar dan geen zorgen om te maken. Lekker makkelijk toch.
Met mediteren onderbreek je juist die automatisch piloot, en dat levert protest op bij de geest want dat is niet zoals hij gewend is.
Nadeel is wel dat wanneer je hier over nadenkt je ook weer afgeleid wordt. Weleens waar in het negatieve zo van “zie je wel, ik kan niet eens mediteren ”zonder afgeleid te worden.
Terwijl je ook kan denken wat mooi dat deze innerlijke conversatie op gang komt. Wat wil het mij vertellen.
Ook mij overkomt deze afleiding soms, dan hoor ik je al een beetje denken, een aanname van mijn kant, jij bent al zolang aan het mediteren dat overkomt jou toch niet? Nou ja dus!
Vaak ga ik ook weer terug naar de basis, maar heel soms laat ik het ook toe om erin mee te gaan zeker als het een mooie positieve ervaring is, die positieve ervaring neem je ook mee door de dag.
De laatste weken ben ik ook weer erg druk geweest met meerdere zaken tegelijk, website, training geven, training voor bereiden, nieuwe coaches, oefenen voor mij 3e que bruine band. En van de week op een regenachtige zondag morgen was, tijdens mijn meditatie, opeens op het oostelijk puntje van curaçao beland. Ik voelde de warmte van de zon, hoorde de zee ruizen, de wind streelde mijn huis en ik proefde het zout op mijn lippen. Maar vooral ik voelde met gelukkig en ontspannen.
En dan heb ik de keuze blijf ik hier of ga ik liefdevol terug naar mijn ademhaling en zijn. Je hebt opdat moment een keuze. Ik heb min of meer bewust gekozen voor het gevoel en niet mijn ademhaling. Het ontspannend effect was uiteindelijk hetzelfde.
Een positieve afleiding kan dus ook een ontspannend effect hebben tijdens je meditatie.
En nu enkele dagen later is het effect een idee wat uit gewerkt kan worden voor een begeleide meditatie. Dus wie weet.
Namatsé
