In de week van 5 augustus tot 13 augustus 2018  heb ik een 8-daagse Vipassana stilte retraite gedaan.

Op zondag 5 augustus reed ik zonder telefoon naar de stilte retraite. Ik wist niet zo heel goed wat ik moest verwachten. Maar in de voorgesprekken met één van de trainsters had ik wel al het één ander vernomen en was met het idee op gekomen om onrust te onderzoeken.

Onderweg was deze onrust merkbaar: een paar keer gestopt voor koffie, plassen en nog wat andere zaken. Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming Meeuwenoord te Havelte, viel de rust die de omgeving en de locatie uitstraalde al op. Ik werd prettig ontvangen door Ank en Ria en naar mijn kamer begeleid. Een ruime kamer met een bed, stoel, kastje en een wastafeltje; eigenlijk een beetje sober, maar genoeg voor 1 persoon. Na de mededeling dat we om 3 uur moesten verzamelen voor de uitleg, was het tijd om de koffer uit te pakken.

Beneden in de zaal lag er een lijst met corvee taken waar je op kon intekenen. Ik koos uiteraard voor mijn favoriet afwassen in de avond.

Dus om 3 uur komen we samen in de meditatiezaal en na een rondje voorstellen en wat je hoopt, denkt of wilt bereiken met deze retraite, volgt de uitleg. Wat hield de retraite in en dat de retraite moest worden gezien als een laboratorium waarin er een onderzoek plaats vond.  Maar wel een laboratorium zonder prikkels. Dus geen tv, muziek, lezen, enzovoort. Het was ook een stil laboratorium want er mocht niet gesproken worden. Jij was er voor jezelf en elk woord wat je wou uitspreken, bleef bij jezelf waardoor het aan kracht kon winnen of verliezen. De retraite bestond uit een zeer strak ritme.

Elke dag om 6 uur op staan, half zeven yoga, gevolgd door 45 minuten zitmeditatie en deze weer gevolgd door loopmeditatie van 45 minuten. Om 9 uur ontbijt gevolgd door werkmeditatie. Dit zijn huishoudelijke klusjes, afwassen of groenten snijden in de keuken. En dan weer 45 minuten zitmeditatie gevolgd door loopmeditatie en zo de gehele dag door tot half 10 in de avond, met onderbrekingen voor de lunch en avondeten.

We begonnen dus direct na het voorstelrondje met een zitmeditatie. De eerste avond werd er bij elke meditatie uitleg gegeven en daarna was het stil. Omdat je een aantal zintuigen uitsluit, kom je dieper in jezelf.

Ik kan niet voor de anderen spreken of oordelen, maar ik weet wel dat de eerste dagen de onrust en het ‘gevecht’ er tegen groot en zwaar was. Dit resulteerde in grote vermoeidheid, wat volgens de begeleiding normaal is in de eerste paar dagen. Omdat het mooi weer was, was er een mogelijkheid om de loopmeditatie buiten te doen. Lekker in het gras, of door het aanwezige bos te lopen. Hier kwam het zintuig zien erbij en in het begin bemerkte ik dat het een stuk van de geestelijke onrust weg nam, juist omdat er in het bos afleiding was door te zien.

In de middag werd één van de zitmeditaties gebruikt voor een metta, mildheidsmeditatie, en tijdens de avond zitmeditatie werd er door de begeleiding een lezing gehouden die je al mediterend volgde. Hierin werden de 4 facetten van het boeddhisme uitgelegd en met voorbeelden ondersteund.

Tijdens de eerste nacht werd ik gewekt door een vreselijke pijn in mijn rug, Ik dacht nog dat ligt aan dat bed, hoezo een oordeel. Gelukkig had ik al paracetamol maar dat hielp zelfs niet, dus maar op de autopiloot heen en weer gaan lopen in mijn kamertje. Dat verlichtte de pijn enigszins maar hield niet echt op.

Tijdens de eerst gehele dag retraite was de pijn aanwezig en tijdens de mettameditatie ging het over de pijn die zou kunnen ontstaan wanneer je in je extremen het onderzoek deed. Ik vond dat wel op mij van toepassing. Ik was erg met de extremen binnen een aantal levensvragen bezig. Dit hielp mij enigszins de dag door. Ik was blij dat de dag voorbij was, want ik was helemaal op. Maar wederom werd ik ‘s nachts wakker met een enorme pijn in mijn onderrug. Ik bemerkte bij mij zelf een enorme weerstand en had zo iets van als dit het is dan pak ik mijn koffer en ga naar huis want hier heb ik geen zin in. Tijdens het dagelijkse gesprek met de begeleiding gaf men aan dat ik misschien iets meer naar het midden moest komen en daar de zaken, inclusief een aantal delen die erg op de voorgrond waren, opnieuw te onderzoeken.

Deze dag bestond dus uit de strijd om alles in het midden te krijgen. Dit is wel gelukt maar natuurlijk waren er ook een aantal delen die zich daar niet aan wilden houden of er juist erg streng in waren. Maar wonder boven wonder, werd ik de 3e dag fris en zonder pijn wakker. Zoals de begeleiding en enkele mededeelnemers zeiden, zag je de rust in mij wederkeren. Vanaf dag 3 ben ik dus eigenlijk pas echt in retraite gegaan. Ik heb alle ruimte, rust en tijd gehad om alle onrust veroorzakende zaken te bekijken, te belichten en er een resultaat uit te halen. De verkrampende pijnen veranderden in tintelingen van ontspanning in mijn lichaam. De resterende 5 dagen heb ik mij als gedragen gevoeld.

Ook mijn delen van perfectionisme, hard werken, onzekerheid en angst, en nog enkele andere delen waren ook volop aanwezig, maar omdat het vaak zaken zijn die je wegdrukt of negeert, komt dat weer net zo hard, zo niet harder, terug.

Op de donderdag heb ik, nadat ik in een andere meditatieruimte was gaan zitten, een 3 uur lange zitmeditatie gedaan en een keuze gemaakt om een langere stiltewandeling te maken. Tijdens deze wandeling kwam de regen met bakken uit de hemel, maar daar merkte ik vrij weinig van. Tijdens de wandeling ben ik in gesprek gegaan met enkele van mijn delen, waaronder de perfectionist, de harde werker, de onzekere en de angstige. De locatie was in het bos waar een aantal boomstronken in een kring stonden zodat ieder deel zijn eigen plek had. Alle delen hebben in stilte deelgenomen aan het gesprek. Dit klinkt misschien raar maar dit is echt mogelijk. Elk deel kreeg de ruimte om zijn zegje te doen. Zo mocht ik zelf ook mijn zegje doen. Het werd een verhelderend gesprek, maar ook het inzicht wat er in hun gedachten omgaat en wat hun reden van aanwezigheid was. Op mijn vraag om de rest van de week onzekerheid en angstige meer ruimte te geven, zodat zij ook hun zegje konden doen zowel in positieve als negatieve zin, werd positief gereageerd. Harde werker was eigenlijk erg blij dat hij het wat rustiger aan mocht doen, de angstige was blij dat hij toch zijn misstappen kon maken zonder direct afgestraft te worden. Het werd uiteindelijke een zeer leuk en gezellig gesprek. Nadat het gesprek beëindigd werd en ik tot op het bot toe nat was geregend, zijn we weer richting de retraitezaal gelopen. Aldaar weer aangekomen, na een warme douche, de draad weer opgepakt.

De rust die er ontstond, ook na het gesprek, gaf zelfs ruimte voor een opening naar eigenliefde en dat deze ook weer mocht worden uitgedragen. Hij was er nog steeds, maar werd eigenlijk ondergesneeuwd door de harde werker en de perfectionist. Hij kreeg nu ook de ruimte om te groeien en zo weer zichtbaar te worden.

De rest van de week werd de strijd steeds minder en werd het in het hier en nu en in het midden leven steeds prettiger. Er kwam ook ruimte om de grotere levensvragen, waar ik in het begin heel veel mee aan het switchen was en nu meer naar het midden waren getrokken, op een positievere wijze te belichten. Zonder een negatieve lading en die dan op die manier een andere wending aan de vraag geven.

Wel kan ik aangeven dat er meerdere ervaringen zijn geweest, maar sommige zijn dermate privé dat ik die bewaar voor de personen waar het omgaat.

Ik kan iedereen die met grote onrust en of een ander dilemma zit aanraden om een stilteretraite te volgen.

Op maandag 13 augustus stond ik weer met beide benen in de ‘normale’ wereld. Ik weet nu wat er voor een oorverdovend geluid in de wereld bestaat. Ik ben nog ontdaan van alle geluiden die ik toen gehoord en gevoeld heb. Na een uur of 5 thuis kwam ik pas weer tot rust’

Dit is dus wat stilte met je kan doen.

Ondertussen zijn we een paar maanden verder en ik ben nog steeds bezig om terug te keren naar de ‘gewone’ wereld. Ook ik ervaar dat het niet altijd even gemakkelijk is om de stilte in acht te nemen en ruimte maken voor meditatie en rust.

Voor meer over mindfulness en meditatie kijk dan even op de website.

N.B.

Alle prikkels zoals telefoon, sociale media, enzovoort heb ik in deze week totaal niet gemist. Voor mij het bewijs dat je echt zonder kunt.